នៅថ្ងៃមុន កិច្ចពិភាក្សាតុមូលដែលមានចំណងជើងថា ”ជូនចំពោះលោកអ្នកដែលគិតថាចង់ទៅធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុននៅពេលណាមួយ ការពិភាក្សាតុមូលដោយអារម្មណ៍ពិតអំពីការធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន ដោយជនបរទេសដែលស្នាក់នៅប្រទេសជប៉ុន” ត្រូវបានរៀបចំធ្វើឡើង។ នៅក្នុងវីដេអូដែលបានថតពីទិដ្ឋភាពនៃការពិភាក្សាតុមូលនោះ លោកស្រីអ៊ីតូយឺកុ មកពីមជ្ឈមណ្ឌលជំរុញការស្រាវជ្រាវឈានមុខនៃសាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រហុកកៃដូ និងលោកសាស្ត្រាចារ្យរងស៊ុហ្សុគីតុស៊ីហ្វុមី មកពីសាកលវិទ្យាល័យខេត្តស៊ីហ្ស៊ុអុកាដែលជាអ្នកសម្របសម្រួល បានធ្វើការសន្ទនាជាច្រើនជាមួយជនបរទេសដែលធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុនដែលបានចូលរួម អំពីភាពទាក់ទាញនៃប្រទេសជប៉ុន និងបញ្ហាប្រឈមដែលត្រូវដោះស្រាយ។ល។
Contents:
នៅក្នុងភាគទី3 ដែលជាភាគចុងក្រោយនៃវីដេអូ យើងធ្វើការសាកសួរសារជាថ្មីទៅលើជនបរទេសដែលរស់នៅប្រទេសជប៉ុន 11នាក់ដែលបានចូលរួមក្នុងភាគទី1 និងភាគទី2 លើប្រធានបទ ”អំពីអនាគត និងចក្ខុវិស័យ”។
អ៊ីតូ៖ ជំរាបសួរអ្នកទាំងអស់គ្នា។ នៅក្នុងភាគទី3 នៃ ”ការពិភាក្សាតុមូលដោយអារម្មណ៍ពិតអំពីការធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន ដោយជនបរទេសដែលស្នាក់នៅប្រទេសជប៉ុន” យើងបានអញ្ជើញជនបរទេសដែលរស់នៅប្រទេសជប៉ុន 11នាក់ដែលបានចូលរួមក្នុងភាគទី1 និងភាគទី2 ជាថ្មីម្ដងទៀតដើម្បីសាកសួរជាមួយលោកគ្រូស៊ុហ្សុគីទៅលើ ”អនាគត” ――ទស្សនវិស័យអនាគត។
ជាបឋមតាមរយៈបទពិសោធន៍ការងារដែលអ្នកទាំងអស់គ្នាបានធ្វើនៅប្រទេសជប៉ុន ប្រសិនបើមានចំណុចដែលគិតថា ”ត្រង់នេះដូចជាចម្លែក” ឬ ”ចង់ឱ្យផ្លាស់ប្ដូរត្រង់នេះ” សូមជួយប្រាប់ផង។
កញ្ញាទីហ្វានី(ហ្វីលីពីន)៖ នៅប្រទេសជប៉ុនមានការថែមម៉ោងច្រើន និងមានការប្រជុំញឹកញាប់ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាគួរតែអាចធ្វើការឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ជាងនេះ។ ទោះក្រោយវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩ស្ងប់ស្ងាត់វិញក៏ដោយ ខ្ញុំចង់ឱ្យបន្តការធ្វើការពីចម្ងាយ នាំមកនូវប្រព័ន្ធធ្វើការតាមម៉ោងបត់បែនជាដើម ដែលវាមានលក្ខណៈបត់បែនដើម្បីកែលំអតុល្យភាពជីវិតនិងការងាររបស់អ្នកធ្វើការ។ ប្រសិនបើគេអាចកែលំអមជ្ឈដ្ឋានការងារឱ្យស្រី្តនិងជនពិការជាដើមងាយស្រួលធ្វើការបាននោះ ខ្ញុំគិតថាសហគ្រាសជប៉ុនកាន់តែមានភាពទាក់ទាញថែមទៀត។
កញ្ញាឡាវើលី(ហ្វីលីពីន)៖ នៅប្រទេសជប៉ុនមានមនុស្សញៀននឹងការងារច្រើន។ មិនត្រឹមតែជនជាតិជប៉ុននោះទេ ប៉ុន្តែជនបរទេសដែលធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន មិនថាក្នុងវិស័យការងារណាទេគឺមានទំនោរបែបនោះ។
កញ្ញាស្តេឡា(ហ្វីលីពីន)៖ នៅខេត្តណាហ្គាណុដែលខ្ញុំធ្វើការ នៅពេលដែលការងារអូសបន្លាយដល់យប់ជ្រៅមានពេលខ្លះអស់មធ្យោបាយធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ ដោយសារជនបរទេសដែលទើបមកដល់ប្រទេសជប៉ុនថ្មីៗភាគច្រើនគ្មានរថយន្តផ្ទាល់ខ្លួន ដូច្នេះមិនដឹងធ្វើដូចម្ដេចនោះទេ។ បើនៅប្រទេសហ្វីលីពីនរបស់ខ្ញុំវិញគឺមាន Jeepney (តាក់ស៊ីជិះរួមគ្នា) រត់ពេញមួយថ្ងៃ ដែលងាយស្រួលរកជិះ…។
កញ្ញាអេន(វៀតណាម)៖ អ្វីដែលគេហៅថា ”ការប្រាស្រ័យទាក់ទងនៅពេលជប់លៀង” នោះគឺចម្លែកណាស់។ ខ្ញុំមានការពិបាកក្នុងការយល់ពីទំនៀមទំលាប់ដែលគេយករឿងឯកជនមកលាយឡំជាមួយទំនាក់ទំនងការងារ។ ពួកយើងក៏ចូលរួមសប្បាយរីករាយទាំងអស់គ្នាដែរនៅក្នុងកម្មវិធី និងពិធីជប់លៀងធំៗ ប៉ុន្តែបើរៀងរាល់សប្ដាហ៍នោះគឺ…។
ស៊ុហ្សុគី៖ នៅប្រទេសជប៉ុនគេឱ្យតំលៃលើ ”ការប្រាស្រ័យទាក់ទងនៅពេលជប់លៀង” ជាកន្លែងដែលអាចនិយាយចេញដោយមិនលាក់លៀមបាន ប៉ុន្តែវាប្រហែលជាពិបាកទទួលយកសម្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នាជាជនបរទេសដែលឱ្យតំលៃលើ ”របៀបធ្វើការ” និង”ម៉ោងឯកជន” ជាសំខាន់។ បើសង្កេតមើលទៅ ខ្ញុំនិងអ្នកគ្រូអ៊ីតូ ប្រហែលជាចង់ញៀននឹងការងារដែរ។
កញ្ញាលីន(វៀតណាម)៖ វាមិនមែនជារឿង ”ចម្លែក” ទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលដែលគេអាចហូបទឹកម៉ាស៊ីនឆៅដោយមិនធ្វើអ្វីបាន។ ព្រោះថានៅប្រទេសវៀតណាម បើមិនដាំឱ្យពុះទេគឺមិនអាចហូបបានទេ។
កញ្ញាហួយ(វៀតណាម)៖ នៅប្រទេសជប៉ុនពិតជាមានម៉ាស៊ីនលក់ទំនិញច្រើនណាស់។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលព្រោះមិនត្រឹមតែភេសជ្ជៈនោះទេ គឺមានទំនិញច្រើនប្រភេទណាស់។
អ៊ីតូ៖ ដោយសារខ្ញុំរស់នៅប្រទេសជប៉ុនតាំងពីកើតមកទើបមិនដឹង ប៉ុន្តែក្រោមក្រសែភ្នែកជនបរទេស ប្រទេសជប៉ុនប្រហែលជាប្រទេសដែលមានវប្បធម៌ប្លែកហើយមើលទៅ។ ជាបន្តខ្ញុំចង់សួរអ្នកទាំងអស់គ្នាអំពីចក្ខុវិស័យអនាគត។ តើអ្នកទាំងអស់គ្នាចង់នៅបន្តធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុនទៀត ឬចង់ត្រឡប់ទៅប្រទេសកំណើតរបស់ខ្លួនវិញ ហើយប្រើប្រាស់បទពិសោធន៍នៅប្រទេសជប៉ុនដើម្បីទទួលបានជោគជ័យ តើមួយណាដែរ?
លោកអាហ្គឹង(ឥណ្ឌូនេស៊ី)៖ ខ្ញុំស្រលាញ់ប្រទេសជប៉ុនណាស់ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានក្ដីសុបិនចង់យកចំណេះដឹងដែលខ្ញុំបានរៀនសូត្រនៅប្រទេសជប៉ុនត្រឡប់ទៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី ហើយបង្កើតក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្លួនឯង។ នៅប្រទេសជប៉ុន ដោយសារខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើជាមគ្គុទេសក៍ទេសចរណ៍សម្រាប់ជនបរទេស នៅពេលត្រឡប់ទៅប្រទេសវិញខ្ញុំចង់បង្កើតក្រុមហ៊ុនទេសចរណ៍។ ម្យ៉ាងទៀត ដោយសារប្រទេសជប៉ុនមានប្រព័ន្ធទទួលកម្មសិក្សាការីជំនាញ ខ្ញុំគិតថាស្ថាប័នដែលបញ្ជូនជនជាតិឥណ្ឌូនេស៊ីដែលរៀនសូត្រត្រៀមទៅប្រទេសជប៉ុន ក៏មានអនាគតដែរ។ ប្រហែលជាអាចក្លាយជាអ្នកមានបាន(សើច)។
កញ្ញាអាយុ(ឥណ្ឌូនេស៊ី)៖ ខ្ញុំមានគម្រោងត្រឡប់ទៅប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីវិញនៅពេលណាមួយ។ ខ្ញុំគិតថាចង់ក្លាយជាគ្រូបង្រៀននៅសាលាភាសាជប៉ុន ឬចង់ក្លាយជាមគ្គុទេសក៍ទេសចរណ៍ដែលអាចធ្វើការបកប្រែភាសាបាន។
កញ្ញាទីលី(ស្រីលង្កា)៖ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តរួចហើយថាបន្តរស់នៅប្រទេសជប៉ុនយូរអង្វែង។ ការងារដែលខ្ញុំទើបតែចាប់ផ្ដើមបាន 4ខែនេះគឺគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់ ដែលនេះគឺជាមូលហេតុមួយផងដែរ។ ពីមុនខ្ញុំបានធ្វើការទាក់ទងនឹងទេសចរណ៍ប្រហែល 4ឆ្នាំ ប៉ុន្តែដោយសារមានការប៉ះពាល់ពីជំងឺកូវីដ-១៩ ដែលតម្រូវឱ្យឈប់សម្រាក ធ្វើឱ្យអាជីពនេះលែងទៅមុខបានទៀត។ ខ្ញុំគិតថាទុកដូច្នេះមិនកើតទើបខំប្រឹងរកការងារថ្មី ប៉ុន្តែមិនអាចរកបានការងារណាដែលអាចប្រើប្រាស់បទពិសោធន៍ពីមុនបាន។ ហេតុដូច្នេះទើបខ្ញុំដាច់ចិត្តសាកល្បងធ្វើការងារថ្មី ដែលបច្ចុប្បន្ននេះខ្ញុំធ្វើការងារទាក់ទងនឹងពាណិជ្ជកម្ម។ ទោះបីវាគឺជាការសាកល្បងស្ទើរតែចាប់ផ្ដើមពីចំណុចសូន្យ ប៉ុន្តែដោយសារមានបុគ្គលិកជនជាតិជប៉ុនទាំងអស់គ្នាជួយគាំទ្រ ខ្ញុំគិតថាចង់នៅធ្វើការឱ្យបានយូរអង្វែង។
អ៊ីតូ៖ ខ្ញុំពិតជាមានការស្ងើចសរសើរចំពោះភាពក្លៀវក្លាក្នុងការឈ្មុសឈ្មុលរកផ្លូវថ្មី នៅពេលដែលអ្នកទាំងអស់គ្នាបានជួបវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩ដ៏អាក្រក់នេះ។ ខ្ញុំគិតថា អាកប្បកិរិយានៃការចង់បានការរីកចម្រើនក្នុងអាជីពដោយមិនហត់នឿយនេះ នឹងក្លាយជាការលើកទឹកចិត្តយ៉ាងធំធេងសម្រាប់អ្នកដែលគិតថាចង់មកធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន។
កញ្ញាអាស៊ិនិ(ស្រីលង្កា)៖ ខ្ញុំគិតថាចង់ត្រឡប់ទៅប្រទេសស្រីលង្កាវិញ ហើយបង្កើតជាផ្ទះសម្រាប់មនុស្សចាស់ស្នាក់នៅ រួចរស់នៅជាមួយឪពុកម្ដាយខ្ញុំ។
កញ្ញាស៊ិតូមិនិ(ស្រីលង្កា)៖ ខ្ញុំចង់បន្តរៀនជំនាញមើលថែទាំ ហើយធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន។ ព្រោះថាប្រទេសជប៉ុនជាប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ដែលស្រួលរស់នៅ ហើយមានសុវត្ថិភាពល្អ។
ស៊ុហ្សុគី៖ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលអ្នកទាំងអស់គ្នាជាជនបរទេស ហើយចូលរួមសកម្មក្នុងវិស័យមើលថែទាំ។
អ៊ីតូ៖ ”ការពិភាក្សាតុមូលដោយអារម្មណ៍ពិតអំពីការធ្វើការនៅប្រទេសជប៉ុន ដោយជនបរទេសដែលស្នាក់នៅប្រទេសជប៉ុន” ដែលបានធ្វើឡើងជា 3ភាគមកនេះគឺដល់ពេលត្រូវបញ្ចប់ហើយ។ ជាចុងក្រោយខ្ញុំសុំឱ្យលោកគ្រូស៊ុហ្សុគីជួយសរុបសេចក្ដី។
ស៊ុហ្សុគី៖ អ្នកទាំងអស់គ្នាសូមអរគុណ។ ខ្ញុំមានចំណាប់អារម្មណ៍ថាអ្នកទាំងអស់គ្នាបានលើកឡើងពី ”របៀបធ្វើការ” ច្រើនជាងខ្លឹមសារនៃការងារផ្ទាល់។ ខ្ញុំគិតថាវាក៏ជាលក្ខណៈពិសេសមួយដែរដែលមានការលើកឡើងអំពី ”របៀបរស់នៅ” មកជាមួយគ្នាផងដែរ។
ទន្ទឹមនឹងនេះ ក៏មានអ្នកខ្លះគិតថាចង់ត្រឡប់ទៅប្រទេសកំណើតវិញនៅថ្ងៃណាមួយ។ ខ្ញុំរំភើបណាស់ចំពោះទស្សនៈវិស័យអាជីពដែលចង់ចាប់យកតួនាទីផ្ទេរ “តភ្ជាប់” ជំនាញដែលទទួលបាននៅប្រទេសជប៉ុនទៅកាន់ប្រទេសកំណើតរបស់ខ្លួន ដែលមិនមែនត្រឹមតែជាការផ្លាស់ប្តូរកន្លែងធ្វើការងារប៉ុណ្ណោះនោះទេ។
អ៊ីតូ៖ នៅពេលដែលខ្ញុំបានស្តាប់រឿងរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នា ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាអ្នកទាំងអស់គ្នាមើលទៅដូចជារីករាយក្នុងការបំពេញភារកិច្ចការងារដោយមានការពាក់ព័ន្ធជាមួយមនុស្សផ្សេងៗ ធ្វើឱ្យខ្ញុំទទួលអារម្មណ៍សប្បាយចិត្ត។ តទៅមុខទៀតខ្ញុំចង់បន្តធ្វើការជាមួយជនបរទេសទាំងអស់ ហើយរិះគិតអំពីអនាគតរបស់ប្រទេសជប៉ុន។
ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងបានលើកយកប្រធានបទមួយចំនួនដកស្រង់ចេញពីវីដេអូថតទុកនៃទិដ្ឋភាពនៃការពិភាក្សាតុមូល។ នៅក្នុងវីដេអូនេះយើងបានឱ្យជនបរទេសដែលរស់នៅប្រទេសជប៉ុនវែកញែកយ៉ាងស៊ីជម្រៅទៅលើវប្បធម៌ដែលមានលក្ខណៈពិសេសរបស់ប្រទេសជប៉ុន។ សូមទស្សនាវីដេអូពេញខាងក្រោម។
